προσκύλλω

Α

1. κακοποιώ ή ζημιώνω κάποιον από πριν

2. παθ. προσκύλλομαι

(ιδίως για γυναίκες) διακορεύομαι από πριν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + σκύλλω «σπαράζω, σχίζω, καταστρέφω»].